Wandeling De Dullaert zaterdag 1 mei 2010.

Op zaterdag 1 mei hebben we met Roos en Anton deelgenomen aan een excursie in de De Dullaert.
De Dullaert is een schitterend gebied uit het verleden, met een prachtige plantengroei. Dit gebied van ± 40 hectare, is ontgonnen tussen 1936 en 1939 in opdracht van de verzekeringsmaatschappij “De Utrecht”. Het ontgonnen gebied is nooit goed cultuurland geworden vanwege de enorme kwel in dit gebied.

Afgelopen periode zijn er veel populieren gekapt om de natuurlijke groei te bevorderen.

Langs de sloten en aan de rand van de petgaten groeit de Gewone smeerwortel. Het is een vaste plant uit de ruwbladige familie. Deze soort is een algemeen voorkomende plant in bermen, op dijken en langs sloten. De plant wordt 40-100 cm hoog met van mei tot augustus witte, roze of paarse, dicht opeen in een hangende tros gegroepeerde bloemen. De bloemen zijn klokvormig, 2-4 cm groot. De kelkbladen zijn spits, en 1/3 van de buisvormige, vergroeide kroonbladen.
De plant werd en wordt uitwendig toegepast, in de vorm van omslagen bij botbreuken, wonden, en gewrichtsontstekingen. Onderzoek heeft uitgewezen dat allantoïne de heling van wonden inderdaad kan bevorderen door de stimulering van de vorming van nieuwe cellen.
Vroeger werd van smeerwortel ook soep van gemaakt.


Raapzaad is een plant uit de kruisbloemfamilie. Het is een typische voorjaarsplant. De plant kan meer dan 1 m hoog worden. De plant kleurt eind maart en begin april in korte tijd veel bermen in een felle gele pracht. Ook in de periode na april kan overal in de Dullaert bloeiend raapzaad worden aangetroffen

Op de vochtige tot zeer vochtige bodem van de De Dullaert komt de blaartrekkende boterbloem voor. De blaartrekkende boterbloem is een éénjarige plant uit de ranonkelfamilie. Het is een algemeen voorkomende, middelgrote plant van. De plant heeft verschillende namen zoals b.v jeukbloem. De bloeitijd van de talrijke kleine, 0,5 cm grote bloemen loopt van mei tot september.Terwijl alle boterbloemen giftig zijn door de aanwezigheid van de stof protanemonine, geldt dit in het bijzonder voor de blaartrekkende boterbloem: deze staat bekend als de giftigste boterbloem en heeft een gehalte van 2,5% aan protoanemonine. Wanneer de bladeren gekreukt, beschadigd of vermalen worden, brengen ze op de menselijke huid lelijke zweren en blaren.
In de Middeleeuwen schijnt de bloem door bedelaars gebruikt te zijn om meelijwekkende zweren mee te maken.

De pinksterbloem is een plant uit de kruisbloemenfamilie die voorkomt in de graslanden en de moerassige gronden van De Dullaert. In de streek rond De Dullaert wordt pinksterbloem ook wel kierewietje genoemd. De soort kan tot 0,5 m hoog worden. De plant bloeit met lila tot roze bloemen.
De pinksterbloem werd vroeger gebruikt tegen voorjaarsmoeheid vanwege zijn hoge gehalte aan vitamine C. Werkt hoeststillend en borstreinigend. Verder kan het bij sommige vormen van suikerziekte een gunstige uitwerking hebben.

Op het matig voedselrijke grond langs de zoet water sloten van De Dullaert groeit de holpijp. De holpijp is een overblijvende plant die behoort tot de paardenstaartfamilie. De plant wordt 30-100 cm hoog en heeft een heldergroene tot bruine, gladde, holle en onvertakte stengel.

In het vochtige bos van de Dullaert groeit en bloeit het kruipend zenegroen. Het kruipend zenegroen is een groenblijvende, vast plant, die behoort tot de lipbleoemenfamilie. Kruipend zenegroen bloeit van april tot juni met circa 1,3 cm grote, blauwpaarse bloemen.

Onder de bast van de door de honingzwam aangetaste bomen, die in het vochtige bos van de Dullaert aanwezig zijn, vindt men lange op veters lijkende zwarte draden, rhizomorfen , waarlangs ze zich verspreiden. Voor de honingzwammen in het algemeen geldt, dat het parasieten zijn, die een sterke vorm van witrot veroorzaken, die uiteindelijk leidt tot het afsterven van de gastheer.

In de vele greppels die de Dullaert rijk is groeit de wateraardbei .De wateraardbei is een vaste plant uit de rozenfamilie. De soort staat op de Nederlandse Rode lijst van planten als algemeen voorkomend maar sterk afgenomen. De wateraardbei bloeit in juni en juli met donkerrode bloemen in losse, enkelvoudig gevorkte bijschermen.

Op de vochtige ondergrond van de Dullaert , langs de oever van een sloot en in de schaduw van bomen groeit Gewone Vogelmelk. De gewone vogelmelk is een 10-30 cm hoge, giftige plant die is ingedeeld in de aspergefamilie. De plant vormt een bloembol. De bloeiwijze is een schermvormige tros met tien tot twintig bloemen, waarbij de onderste bloemstelen sterk verlengd zijn en zo een scherm vormen. De bloem heeft een doorsnede van 30-50 mm.. De bloem sluit zich bij slecht weer, en ook bij zon in de loop van de middag.